Familie van Vliet in Israël

"Troost, troost Mijn volk, zal uw God zeggen, spreek naar het hart van Jeruzalem en roep haar toe dat haar strijd vervuld is…"

‘Bescherming in de loofhut’

Shalom geliefde broeders en zusters. Het Loofhuttenfeest is een feest waar God Zijn volk opdraagt om vrolijk te zijn. Leviticus 23:40 Op de eerste dag moet u voor uzelf vruchten van sierlijke bomen, takken van palmbomen, takken van loofbomen en van beekwilgen nemen, en u moet zich zeven dagen lang voor het aangezicht van de HEERE, uw God, verblijden. Maar hoe kunnen we vrolijk zijn en hoe kan het Joodse volk vrolijk zijn terwijl er nog steeds gijzelaars vastzitten en de oorlog in volle hevigheid doorgaat?

Toen ik het stuk wilde schrijven herinnerde ik me een gesprek van afgelopen jaar met een vrouw uit Ofakim, die de aanslag van Hamas overleefd heeft. Dit getuigenis heeft een diepere lading. In de ochtend van 7 Oktober werd Beri al om 04.30 wakker. Hij besloot om de tuindeur dicht te doen. Hij ging weer terug naar bed. Beri en Daliah werden om 06.30 wakker van het luchtalarm. Ze besloten om op de grond te liggen en de aanval af te wachten. Totdat Beri twee soldaten door de straat zag lopen. Hij dacht dat het IDF soldaten waren. Hij riep ze na over de schutting en op hetzelfde moment draaide ze zich om en riepen ‘Aluha Akbar’ en begonnen te schieten. Hij dook weg en verstopte zich in de loofhut die in de hoek van de tuin stond. De terroristen kwamen dichterbij en probeerden de deur te openen. Maar die was natuurlijk diezelfde ochtend dichtgedaan. Ze schoten lukraak de tuin in, maar het gezin ontkwam al schuilend in de loofhut. Toen ze het verhaal vertelde brak Daliah opnieuw in huilen uit. Ze wees naar God die haar beschermd had.

We waren diep geraakt door het getuigenis. Deze mensen waren blij om een loofhut te hebben en dat God Zichzelf ontfermd had over hen. Het was een lichtpuntje op een donkere dag in Israël. Ik werd opnieuw bepaald met dit getuigenis. Want is het niet hetzelfde op geestelijk gebied? De duivel doet er alles aan om ons onderuit te halen. Maar we mogen weten geborgen te zijn in de Heere Jezus. Hij is onze Loofhut en Hij beschermt onze ziel op onze weg naar het Koninkrijk, wat tevens letterlijk gaat plaats vinden in Israël. Kolossenzen 3:3-4 want u bent gestorven en uw leven is met Christus verborgen in God. Wanneer Christus geopenbaard zal worden, Die ons leven is, dan zult ook u met Hem geopenbaard worden in heerlijkheid. Zoals Beri en Daliah beschermd werden in de loofhut voor hun te vroege dood, zo worden wij in de Messias beschermd voor onze eeuwige dood en zullen we samen met Hem geopenbaard worden in heerlijkheid. Is dit geen nieuws om blij van te worden? Met dit geloof, geloof ik dat we ondanks de ellende om ons heen toch blij kunnen zijn in onze loofhutten.

Laten we voor Israël blijven bidden. We staan voor het moment dat het letterlijke en geestelijke samen gaan vallen. Dat heel Israël één zal worden, zowel de Joden als ook de vrijgekochte heidenen(Efraïm) onder één Messias en Zijn Naam is Yeshua haMesiach. Hij die ons bewaard en ons zal vergaren op de hoogtes van Israël. Richt je hoofd omhoog en bedenk dat we nog steeds onderweg zijn. Het mooiste moet nog komen. Hij zal alle tranen afwissen! Wat een tijd gaat er komen… Hallelujah!

Met liefdevolle groet en zegen vanuit Mevaseret Zion.

De van Vlietjes

2 reacties op “‘Bescherming in de loofhut’”

  1. Peter Fontanoza avatar
    Peter Fontanoza

    Goed artikel. Mijn partner was die ochten vanuit rond 6.20 van Beer Sheva onderweg naar Adi Negev. Een paar km voorbij Ofakim. Het transport busje kwan net als vrijwel iedereen in het zuiden terecht in onafgebroken raketten alarm. Ze konden ze bij 10 tallen over hen heen zie vliegen.Het busje met medewerkers was reeds vlak bij Adi Negev en is niet gestopt.In adi negev zijn ruim voldoende beveiligde ruimten. De nacht dienst was reeds bezig de meervoudig gehandicapte bewoners met bed en al naar de veilige ruimten te brengen. Sommigen die hun nachtdienst er op hadden zitten bleven.Een colega van mijn partner besloot om rond 7.15 naar haar huis in Ofakim te rijden. Onderweg daar heen kwam ze zwaar bewapende terroristen tegen die wat later bleek ook naar Ofakim reden om daar dood en verderf te plegen
    De colega van mijn partner werd door terroristen ingehaald en vermoorden haar met een sper vuur van kogels. Mijn partner en de andere werkers zijn door het oog van de naald gekropen. Wanner zij onderweg gestopt hadden om te schuilen voor de raketten regen waren ook zij de terroristen tegen komen. Ze zou alleen een morgen werken maar krèeg voor eigen veiligheid om 14 uur geen geen toestemming om naar huis te gaan Pas om 23 uur werd ze veilig thuis gebracht. Ook hier heeft Hachem ingegrepen

    1. Gert van Vliet avatar

      Bedankt Peter voor je openheid. Heftige tijden gaan jullie doorheen. Jouw getuigenis is één van de velen die gehoord moeten worden. Bedankt!

Laat een antwoord achter aan Gert van Vliet Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *